O νεκροφυσοπάτσουρας (Μέρος Πρώτον)

Ένα είδος που ευδοκιμεί πολύ τα τελευταία χρόνια είναι ο νεκροφυσοπάτσουρας. Αυτό το είδος έχει πολλές ιδιομορφίες. Κατ΄αρχήν θεωρεί πως είναι η εμψύχωση του Καζανόβα. Οτι θηλυκό κινείται πάνω στη γη είναι και ο στόχος του. Τρομερά ανασφαλής, χρειάζεται όλη την ώρα αυτοεπιβεβαίωση και για αυτό δεν κάνει ιδιαίτερες εξαιρέσεις στο σε ποιά θα την “πέσει”. Του αρέσει να έχει γύρω του πολλες γυναίκες και να τους πουλάει μύθο και προοπτικές….μιλάμε για πολλές προοπτικές, περισσότερες και από όσες ξεστομίζει σε ολόκληρη τη ζωή του ένας πολιτικός!!!

Οι προοπτικές για τον νεκροφυσοπάτσουρα είναι είδος ευρείας κατανάλωσης. Επειδή η “νεκρά φύσις” που κατοικοεδρεύει ανάμεσα στα πόδια του μυρίζει από 50 μίλια μακρυά, κυρίως αποφεύγει να φτάσει στο κρεββάτι με την υποψήφια γκόμενα, γιατί ξέρει ότι θα γίνει ρόμπα αφού το “πουλί δεν μπορεί να κηλαιδήσει”, αλλά και μία στις τόσες περιπτώσεις που θα φτάσει στο κρεββάτι και φυσικά θα είναι πλήρης αποτυχία θα ξεστομίσει ένα σωρό δικαιολογίες :

1. πρώτη φορά μου συμβαίνει (χαχαχαχαααχχαχα μας έπεισες !!!!),

2. είμαι πολύ πιεσμένος,

3. είμαι άρρωστος δεν στο είπα αλλά όλο το βράδυ –μέρα, καιγόμουν στον πυρετό φταίει η αντιβίωση που μου έδωσε ο γιατρός,

4. βάζω αλοιφές στο…πουλί μου ανάπλασης και …έχουν παρενέργειες,

5. μασάω nicorette για να κόψω το τσιγάρο και είδα το ιντερνέτ ότι στα αγοράκια αυτό είναι μια σπάνια παρενέργεια αλλά δεν έδωσα βάση,

6. μόλις θυμήθηκα ότι έχω ένα meeting στην εταιρεία και πρέπει να φύγουμε ΤΩΡΑ για να προλάβω,συγγνώμη μωρό μου θα το επαναλάβουμε σύντομα και θα επανορθώσω…. ,

7. η γυναίκα μου, η πρώην μου με έχουν επηρεάσει πολύ και με όσες γυναίκες πήγα μετά από αυτές δεν μπορεί να μου σηκωθεί ακόμα δεν έχω βρει τη γυναίκα που θα με “φτιάξει” για να ξαναγίνω ο ….ταύρος που ήμουνα (σ.σ. εδώ με δόλιο τρόπο παίζει με την ψυχολογία σου για να σε κάνει “αδελφή του ελέους” να το πάρεις το θέμα πατριωτικά και να πεις “εγώ θα σε αναστήσω πάλι”)

Σίγουρα όλες σας έχετε ακούσει πολλά από αυτά και θα υπάρχουν κι άλλα….

Ο νεκροφυσοπάτσουρας λοιπόν, είναι πολυ εκδικητικός, αν κάποια δεν του κάτσει ή κάποια καταφέρει να ξεφύγει από την γοητεία που της ασκεί, γίνεται πολύ κατίνος. Θα αρχίσει εμμέσως πλην σαφώς να την προσβάλλει και να την μειώνει, κάνοντας υποτιμητικά σχόλια “γενικής μορφής” για τις γυναίκες που έχουν

α) την ηλικία της,

β) κάποιο συγκεκριμένο κοινωνικό χαρακτηριστικό που πάντα θα το έχει και η συγκεκριμένη γυναίκα,

γ) κάποιο σημείο της που αυτός ξέρει καλά πως εκείνην την ενοχλεί πάνω της, και αν τον ρωτήσει η γυναίκα “για μένα τα λες αυτά;” θα απαντήσει με μεγαλοψυχία “΄όχι ρε, καμία σχέση για όλες τις άλλες τα λέω, τι; εσύ είσαι αυτό που κατηγορώ;”

Ο νεκροφυσοπάτσουρας όμως είναι πολύ κατίνος και κατά τη διάρκεια της “σχέσης”, κάνει τα πάντα για να νοιώθεις υπό σε αυτόν. Αν δουλεύετε μαζί θα απαξιώνει κάθε σωστό πράγμα που κάνεις, θα σου κόβει τα φτερά, θα σε συγκρίνει με όλες τις πρώην του ή με όσες συναδέλφους έχει “πιάσει” ότι εσύ ζηλεύεις, ή ακόμα χειρότερα με εκείνες τις φανταστικές γυναίκες που κάνουν την ίδια δουλειά με εσένα, είναι αστέρια, άπιαστες,αυτός τις θαυμάζει και γουστάρει να συνεργάζεται μαζί τους, που εσύ δεν μπορείς να τις φτάσεις με τίποτα, που ότι κι αν κάνεις μπάζο είσαι στη δουλειά, που χάρη σου κάνουν και σε κρατάνε στη δουλειά γιατί ξέρουν ότι ΑΥΤΟΣ που είναι ο σωτήρας της ζωής σου τους “τρίζει τα δόντια” για να μην σε απολύσουν, που θα σε βάζει να κάνεις μια δουλειά, να του εξηγείς πως την έκανες ….για να δει τι…κατάλαβες….που θα σου λέει “τώρα πρέπει να γίνεις καλή σε αυτό” και που ότι του έμαθες (ναι ναι καλά διάβασες , ότι του έμαθες από αυτό που σε είχε βάλει να μάθεις καλά γιατί θα σου χρειαζόταν για την δουλειά σου, αλλά δεν σου είχε πει ότι αυτός το χρειαζόταν γιατί ήθελε βοήθεια να μάθει πως γίνεται και φυσικά δεν θα έριχνε τα 30 κιλά τζούφια καρύδια του για να το παραδεχτεί πως σε είχε ανάγκη να τον διδάξεις) θα πάει και θα το παρουσιάσει σαν δική του επιτυχία, φυσικά!!!!

Θα σε βάζει να φτιάχνεις κάτι στη δουλειά και μετά πίσω από την πλάτη σου, θα το παρουσιάζει σαν δικό του και αν εσύ «τολμήσεις» να ρωτήσεις γιατί το έκανε αυτό, θα σε κατακεραυνώσει και θα σου πει ότι δεν πρέπει να μιλάς, γιατί το έκανε….για το καλό σου, γιατί…αν σε ρωτούσαν λεπτομέρειες για αυτό που έφτιαξες…δεν θα ήξερες να τους πεις και θα γινόσουν ρεζίλι. Επίσης, θα φροντίζει σε κάθε meeting που έχετε με άλλους συναδέλφους να σε διακόπτει κάθε φορά που πας να μιλήσεις και να εξηγήσεις κάτι ή να εκφράσεις την γνώμη σου πάνω στο θέμα της συζήτησης, για να περάσει το μήνυμα ότι…σε προστατεύει και ότι δεν λες καλά αυτά που εκείνος σου είχε πει να πεις….. ή θα σου λέει ότι είναι ώρα να κάνεις κάποια «δουλειά της σφαλιάρας» π.χ. «δεν παραγγέλνεις κάτι να φάμε, γιατί προβλέπω πως θα αργήσουμε ;» και με αυτόν τον τρόπο να απαξιώνει την αξιοπιστία σου και να σε μειώνει στα μάτια όλων, οι οποίοι «βλέπουν» έναν «αρχηγό» που δίνει εντολές στο «γκομενάκι» του και φυσικά δεν θα σε παίρνουν στα σοβαρά και ότι κι αν κάνεις, θα πιστεύουν από τον πούστικο τρόπο που αυτός κάνει τα πράγματα να φαίνονται, ότι εκείνος το έχει κάνει και σε βάζει να το δείχνεις εσύ για να σε «προστατεύσει». Φυσικά, αυτό είναι εγκληματικό για την καριέρα σου και για την φήμη σου, αλλά αν εναντιωθείς σε αυτήν την κατάσταση, επειδή ο νεκροφυσοπάτσουρας έχει φροντίσει να περάσει το μήνυμα, από πριν πας εσύ στο γραφείο πως είσαι η «ευνοούμενή του», οι υπόλοιποι συνάδελφοι θα σκεφτούν ότι …μαλώσατε και πως εσύ- που όπως έχει φροντίσει να σε παρουσιάσει ο νεκροφυσοπάτσουρας, δεν αξίζεις, είσαι και αχάριστη γιατί ενώ ο άνθρωπος(σ.σ. ο νεκροφυσοπάτσουρας) σε έφερε στη δουλειά και….σε βοηθάει να μην φύγεις, του εναντιώνεσαι.

Καταλαβαίνεις βέβαια, πως είναι μέγα λάθος να πας στην δουλειά μαζί του, γιατί πολύ απλά, ο νεκροφυσοπάτσουρας, όταν αξίζεις και είσαι ικανή και άξια στη δουλειά σου και στη ζωή σου, σε χρησιμοποιεί σαν τον σάκκο της πυγμαχίας, ξεσπάει πάνω σου κάθε ανασφάλειά του, κάθε κατινιά του, κάθε κακία του, κάθε φοβία του, κάθε συγκεκαλυμένη ζήλεια του, βγάζει όλα του τα απωθημένα πάνω σου με τρόπους που δεν χωράει και δεν μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους!!!!

Θα σε παίρνει τηλέφωνο και ενώ μιλάτε θα σου λέει ότι τον καλούν στο άλλο κινητό, εκείνο το κινητό, που ποτέ δεν σου έχει δώσει τον αριθμό γιατί «τι να τον κάνεις αφού με βρίσκεις πάντα στο τηλέφωνο αυτό που μιλάμε», που εκείνο το “άλλο” τηλέφωνο είναι για πολύ χάϊ connections που έχει για να κάνει τις δουλειές του εκτός εταιρείας και μιλάει και με εξωτερικό, που σου λέει «μην το κλείσεις περίμενε ένα λεπτό» και αρχίζει να μιλάει για business, για προσλήψεις που θα κάνουν -που σημειωτέον είναι πάντα για γυναίκες κοντά στην ηλικία σου, με γνώσεις μηδαμινές, που με το ζόρι τελείωσαν το λύκειο αλλά επειδή αυτός είναι μεγαλόψυχος “μαλώνει” με τους συνεταίρους του για να τις προσλάβουν και να μην τις αφήσουν χωρίς δουλειά γιατί θα κάνουν καλό επειδή η “υποψήφια” για την οποία κόπτεται και ΠΑΝΤΑ έχει λιγότερα προσόντα για τη θέση που την προορίζουν, που θα της δώσουν τουλάχιστον διπλάσιο μισθό από όσο παίρνεις εσύ και ας “σηκώνει μόνο τα τηλέφωνα βρε αδερφέ αφού δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο”, χρειάζεται βοήθεια και στήριξη ανθρώπινη……

Ο νεκροφυσοπάτσουρας έχει μεγάλο ταλέντο επίσης, στα σενάρια επιστημονικής λαλακίας. Θα σου πει ιστορίες για αγρίους, με μομφές εμμέσως πλην σαφώς στο πρόσωπό σου, γιατί εκεί που καθόταν και την έπαιζε, σκέφτηκε ότι εσύ είσαι υπεύθυνη για ότι λαλακία παίχτηκε ποτέ στη ζωή του, ακόμα και πριν σε γνωρίσει και θα αρχίσει να σε μέμφεται και να σε απειλεί ότι έχει βάλει ανθρώπους να ψάξουν που –κοίτα ρε παιδί μου ένα πράγμα- όταν μιλούσατε στο τηλέφωνο, όταν κάνατε chat, αυτοί ….σας άκουγαν και τα έχουν καταγεγραμμένα, μα καλά πόσο φίρμες είστε καλέ και δεν το είχες καταλάβει!!! Τς τς τς τς τς –θα του φέρουν …αποδείξεις ότι εσύ βρίσκεσαι πίσω από την πιο σκοτεινή συνομωσία που έχει παιχτεί εις βάρος του, στο μυαλό του φυσικά!!!

Συνεχίζεται…..

 

Ζητάω μια λύση

Ευχαριστώ το φίλο Nίκο που μοιράζεται μαζί μας τον προβληματισμό του, ελπίζω να του δώσουμε όλοι τις απαντήσεις που ζητάει:

“Σας γράφω γιατί χρειάζομαι βοήθεια για να καταλάβω τι να κάνω. Είμαι παντρεμένος πολλά χρόνια, η ρουτίνα και η αποξένωση που έρχεται μέσα σε ένα γάμο με είχαν κουράσει και άρχισα όπως πάρα πολλοί σαν εμένα να ψάχνω εκτός γάμου κάτι που θα με ανανεώσει και θα με κάνει να αισθανθώ πάλι ζωντανός, παρότι είμαι σε έναν κλινικά νεκρό γάμο. Δεν είμαι και πολύ περήφανος για τις επιλογές μου, βασικά έπαιζα πάντα εκ του ασφαλούς, επιλέγοντας γυναίκες που δεν ήταν και πάρα πολύ προικισμένες, για να έχω άλλοθι και να μην ξεμυαλιστώ και χαλάσω το σπίτι μου. Είμαι εμφανίσιμος άντρας, όχι μοντέλο αλλά σίγουρα δεν περνάω απαρατήρητος και έχω τον τρόπο μου να γοητεύω τις γυναίκες δίνοντάς τους αυτό που περισσότερο θέλουν :προσοχή και πολύ μέλι. Έκανα μια σχέση με κάποια που ήταν εφτά χρόνια μικρότερή μου, η οποία κόλλησε και με ερωτεύτηκε, βέβαια και αυτή περίμενε ότι εγώ θα χωρίσω για χάρη της αλλά φυσικά κάτι τέτοιο εγώ το έχω αποκλείσει και δεν το βλέπω σε καμία περίπτωση σαν ενδεχόμενο. Εκανε διάφορες ιστορίες για να με τυλίξει, μέχρι και σε άλλη πόλη μετακόμισε αλλά δεν πέτυχε το σκοπό της. Εγώ, το μόνο που έκανα τότε και εξακολουθώ να κάνω και τώρα είναι να εξαφανίζομαι όποτε θέλω και όταν θελήσω να αυτοεπιβεβαιωθώ ή να παίξω την παίρνω τηλέφωνο, μου κάνει νάζια γιατί χάθηκα, της λέω μερικές δικαιολογίες κι εκείνη τις πιστεύει και νομίζει ότι εξακολουθώ να είμαι ερωτευμένος μαζί της. Μέχρι εδώ θα μου πείτε, ποιο είναι το πρόβλημά μου;  Ουσιαστικά, με την συγκεκριμένη χωρίσαμε πριν από σχεδόν 8 χρόνια. Από τότε έκανα μια σχέση με μια κοπέλα πολύ αξιόλογη την οποία αν και ξεκίνησα μαζί της «μια ακόμα περιπέτεια», κατέληξε να είναι μοιραία γυναίκα για εμένα, γιατί με αγάπησε χωρίς να ζητήσει ανταλλάγματα κι εγώ την αγάπησα πάρα πολύ για πρώτη φορά στη ζωή μου κατάφερα και εμπιστεύτηκα μια γυναίκα  και έχουμε μια αρμονική σχέση σε όλους τους τομείς, σε δουλειά γιατί συνεργαζόμαστε τα τελευταία 5 χρόνια, σε προσωπικό και ερωτικό επίπεδο. Μου καλύπτει όλες τις ανάγκες μου, νιώθω δυνατός, σίγουρος, ερωτικός, αποδεκτός και αξιαγάπητος μαζί της, αλλά ο κακός μου εαυτός με κάνει  να κάνω ανέντιμα πράγματα εις βάρος της και να την πληγώνω. Θα σας πω κάτι που δεν της έχω πει ποτέ με λόγια, την αγαπάω αληθινά, όμως φοβάμαι να το ομολογήσω ακόμα και στον ίδιο μου τον εαυτό, κι έτσι, μόλις αρχίσω να νιώθω ότι θα εκφράσω όλα όσα νιώθω για αυτήν και πως δεν μπορώ να ζω μακριά της, αρχίζω  να φλερτάρω με όποια βρω μπροστά μου, ξαναπαίρνω την πρώην μου που την κάνω ότι θέλω και την παραμυθιάζω, και χρησιμοποιώ όλες αυτές σαν άλλοθι στον εαυτό μου για να μην σκέφτομαι και να μην νιώθω πόσο πολύ αγαπάω την κοπέλα με την οποία έχω σχέση τα τελευταία 8 χρόνια και να κοροϊδεύω τον εαυτό μου ότι είμαι άντρας που δεν συμβιβάζεται μόνο με μια σχέση (εκτός γάμου) αλλά ότι έχω χαρέμι γύρω μου και μπορώ να διαλέξω όποια θέλω. Δεν πάω στο κρεβάτι καμιά  από όλες αυτές, αλλά τους πουλάω προοπτικές, τους μιλάω σεξουαλικά, δεν τις αγγίζω και τις αφήνω να μένουν με τη γλύκα του τι θα συμβεί όταν την …επόμενη φορά βρεθούμε κλπ. Σας τα έγραψα όλα αυτά γιατί θέλω να μου πείτε με ποιο τρόπο να απαλλαγώ από αυτή μου την κακή συνήθεια και να πάψω να πληγώνω τη γυναίκα που αγαπώ και που κοντεύω να την χάσω γιατί την έχω πλέον φέρει στα όριά της με τα καμώματά μου. Ξέρω ότι η συμπεριφορά μου απέναντι στις γυναίκες δεν είναι σωστή, όμως πραγματικά δεν το κάνω επίτηδες, φοβάμαι να αφεθώ σε όσα νιώθω. Μπορείτε να μου πείτε τι να κάνω; Νίκος.”

H Βαγγελιώ και το βιολογικό της ρολόι

Γεννήθηκε στην Κρήτη,  ωραίο νησί μα, όπως συμβαίνει παντού δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ενός τόπου ντόμπροι και τίμιοι. Ήρθε στην Αθήνα να σπουδάσει και να βρει κανέναν ηλίθιο για να παντρευτεί. Γνώρισε έναν σπουδαίο επαγγελματία, που ήταν πρώτος στη δουλειά του και του την έπεσε. Παρίστανε  την αθώα και τέλος πάντων, τον έκανε να πιστέψει πως είναι το bebe του. Ο ηλίθιος το bebetaki ή  bebetino ή bebe ζούσε στην κοσμάρα του, πίστευε πως ήταν ο πρώτος, ο μοναδικός και ο απόλυτος άντρας στη ζωή της. Την καψουρεύτηκε τον έκανε να τρέχει πίσω της σαν σκυλάκι,  του έκανε κόλπα για να τον χωρίσει αλλά αυτός δεν τολμούσε και ούτε μπορούσε να φανταστεί πως θα χωρίσει από τη γυναίκα του μετά από όσα είχαν ζήσει μαζί και την οικογένεια που είχαν. Σε μια τελευταία πράξη εκβιασμού, έφυγε και ξαναγύρισε στην Κρήτη για να δουλέψει, αλλά αυτός το μόνο που έκανε ήταν να την παίρνει τηλέφωνο μέσα στη μαύρη νύχτα, στα άγρια χαράματα και να της λέει πόσο του λείπει το bebe του, ότι την αγαπάει και ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτήν, της έβαζε σπαραξιακάρδικα τραγούδια να ακούει και έκλαιγε για την αγάπη του για την αδυναμία του,  που του είχε φύγει μακριά…..

Όμως δεν έκανε το βήμα να χωρίσει και αυτό την εκνεύριζε και την θύμωνε πολύ. Συνέχεια σκαρφιζόταν τρόπους για να επικοινωνήσει μαζί του, χρησιμοποιόντας σταν πρόσχημα τη δουλειά και τα προβλήματα που της παρουσιάζονταν σε κάποιο εργαλείο που της είχε φτιάξει και με αυτό εξασφάλισε την καρέκλα της στην καινούργια δουλειά, τον έπαιρνε τηλέφωνο, του έστελνε μηνύματα και emails γιατί χρειαζόταν τη βοήθειά του.

Φυσικά  εκείνος δεν έμεινε να κλαίει για πολύ, γιατί μετά από δύο μήνες που το bebe είχε φύγει για Κρήτη, εκείνος ξεκίνησε μια σχέση με μια άλλη κοπέλα συμφοιτήτρια του από το Πανεπιστήμιο που διαρκεί ακόμα (έχουν περάσει ήδη 7,5 χρόνια ) όμως το bebe μέχρι τώρα δεν γνωρίζει τίποτα και πιστεύει πως είναι η μοναδική γυναίκα στη ζωή του εκτός γάμου (αυτό όμως είναι ένα άλλο κεφάλαιο που θα το συζητήσουμε άλλη στιγμή).

Έμαθε όμως το bebe για μια άλλη συνάδελφο του bebetinou της, πιο μικρή και από αυτήν η οποία είχε διπλαρώσει τον εν λόγω «κύριο» και είχε πάρει τη θέση της στη δουλειά, γιατί το bebe δεν έχει καταλάβει πως η μόνη θέση που είχε ποτέ στη ζωή αυτού του ανθρώπου ήταν ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ και όχι στη ζωή του. Δεν εχεί καταλάβει πως αν πραγματικά εκείνος ειλικρινά και αληθινά την αγαπούσε δεν θα λογάριαζε γυναίκα και παιδιά και θα χώριζε για να είναι μαζί  και πως θα βρισκόταν κάθε τρεις και λίγο στην Κρήτη για να ζουν τον έρωτά τους. Δεν έχει καταλάβει πως δεν θα την έπαιρνε τηλέφωνο όποτε έκανε κέφι αλλά θα διατηρούσε ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ επικοινωνία μαζί της. Δεν εχει καταλάβει πως δεν θα έμενε μόνο στα λόγια για την επαγγελματική τους συνεργασία αλλά θα τα έκανε και πράξη.

Θα μου πείτε, καθένας ζει στη φούσκα που τον βολεύει και αν δεν θέλει να δει την πραγματικότητα κατάματα, δεν μπορεί κανείς να τον υποχρεώσει.

Τα δύο πρώτα χρόνια που έφυγε από Αθήνα και επέστρεψε Κρήτη το bebe, εκείνος πήγε καναδύο ταξιδάκια για να την πηδήξει και να μετρήσει τι σήμαινε για αυτόν, αν ένοιωθε “κάτι” για το πρώην bebe του,  ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ της κοπέλας που είχε ήδη συνάψει σχέση (γιατί η καινούργια του κοπέλα ήθελε να είναι σίγουρη ότι δεν υπάρχουν απομεινάρια του παρελθόντος ανάμεσά τους, φυσικά το bebe δεν γνώριζε τι συνέβαινε, γιατί όπως είπε ο ίδιος στην κοπέλα του «δεν έχει καμιά δουλειά το bebe να γνωρίζει, ούτε και να δίνει αναφορά στο bebe για το τι κάνει στη ζωή του»)

Τα χρόνια κυλούσαν ο κύριος εξακολουθεί να είναι με την κοπέλα του τα τελευταία 7,5 χρόνια και παράλληλα όποτε θελήσει να «μετρήσει» πόσο περνάει η μπογιά του, παίρνει τηλέφωνο το bebe(πάλι εν γνώσει της κοπέλας του), το bebe στην αρχή του κάνει τη δύσκολη, αλλά όπως χαρακτηριστικά λέει στην κοπέλα του, ο εν λόγω κύριος «μόλις πέσει ο κατάλληλος τόνος από σιρόπι, πέφτει πάλι το bebe για όσο καιρό εκείνος επιλέξει να παίζει μαζί της και δεν φταίει αυτός που το bebe είναι τόσο ηλίθια και δεν καταλαβαίνει τι της γίνεται».

Το τι σενάρια έχει φτιάξει η Βαγγελιώ για να τον κάνει να ξανασχοληθεί μαζί της δεν λέγεται. Το εκπληκτικό είναι ότι η Βαγγελιώ ξέρει πως να τον δουλεύει (αυτός δεν  μπήκε στον κόπο να αναρωτηθεί γιατί άραγε ήθελε τόσο πολύ να φύγει από την πόλη της και να ζήσει πάλι στην Αθήνα…) και πόσο πολύ έχει αυτός μανία καταδίωξης και μεγαλομανίας που είναι τα μόνο πράγματα που θα μπορούσε να του πει για να τον κάνει να της δώσει πάλι λίγη σημασία και να ασχοληθεί μαζί της.

Τη μια του λέει λοιπόν, πως τώρα που άρχισαν να μιλάνε την παίρνουν τηλέφωνο με απόκρυψη και την απειλούν. Σκλάβος της μεγαλομανίας και του αρρωστημένου εγωισμού που είναι αυτός, το χάφτει και αρχίζει να πλάθει σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Την άλλη του λέει ότι της στέλνουν μηνύματα και εμαιλς, ξανά τα πιστεύει αυτός σαν χάνος τσιμπάει το δόλωμα που η Βαγγελιώ ξέρει να το χρησιμοποιεί καλά πάνω του.  Απώτερος σκοπός της βέβαια είναι ο γάμος και δεν σκοπεύει να κάνει πίσω αν δεν τα καταφέρει. Ήρθε ξανά στην Αθήνα να κάνει ένα διδακτορικό και όπως είπε χαρακτηριστικά σε δικούς της ανθρώπους να βάλει σε εφαρμογή από κοντά το σχέδιο «με παντρεύεται επιτέλους ο μ……. γιατί δεν βρίσκω κάποιον άλλον να με παντρευτεί και αυτός παρότι έχει κάποιο μεγάλο μειονέκτημα είναι ότι πρέπει για να πάψουν να με λένε γεροντοκόρη».

Δεν σταματάει να μιλάει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στον κύκλο της και να τους λέει τι ακριβώς λένε στο τηλέφωνο και πως πάει το σχέδιό της για να τον χωρίσει και να την παντρευτεί. Του το παίζει βέβαια «αθώα» και του λέει συνέχεια σε διάφορες παραλλαγές το εξής : «εγώ bebetaki θέλω μόνο να είσαι καλά,  τίποτε άλλο δεν θέλω από εσένα…», αυτός, αρρωστημένα εγωιστής και ψωναρο-καζανόβας φουσκώνει από περηφάνια που το bebe μετά από τόσα χρόνια έχει παραμείνει «αθώο» και αμόλυντο και νοιάζεται με αυτόν τον τρόπο για εκείνον….(άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, εθελοτυφλεί για να ικανοποιήσει τις ανασφάλειές του….)

Τώρα είναι πολύ χαρούμενη γιατί πάλι τον έχει κάνει του χεριού της και μιλάνε και κάνουν όνειρα και σχέδια για τους δυο τους σε όλους τους τομείς, σαλιαρίζουν και σιροπιάζουν και συναντήθηκαν για να του πει από κοντά «πόσο έχει τρομάξει με αυτά που της κάνουν οι «κακοί» που δεν θέλουν να έχει σχέση μαζί της….», έχει κοπιάσει πολύ και έχει καταφέρει να του παρουσιάσει την “αγάπη” τους σαν του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας που όλος ο κόσμος είναι εναντίον τους αλλά αυτοί σε πείσμα όλων εξακολουθούν να αγαπιούνται και να προστατεύουν την “αγάπη” τους, αλλά αυτοί θα κάνουν τα πάντα για να διαφυλάξουν αυτό το υπέροχο και σπάνιο που έζησαν που ήταν “αγνό” και “αληθινό”!!!

Αυτή τη φορά πιστεύει πως θα τα καταφέρει και θα τον χωρίσει από τα παιδιά του και τη γυναίκα του, εξάλλου αυτή τώρα είναι ήδη 38 χρονών, το βιολογικό της ρολόι χτυπάει σαν τρελό, πρέπει να τον κάνει να της κάνει ένα παιδί τουλάχιστον για να τον δέσει ακόμα περισσότερο, θα είναι σκέτη απόλαυση να δούμε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση. Εσείς τι λέτε;

Βέβαια, αυτό που ο εν λόγω κύριος δεν έχει λάβει ποτέ υπόψη του είναι το εξής : όλα τα χρόνια ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ που αρχίζει να έχει επικοινωνία και επαφές με το bebe, κατά έναν παράξενο τρόπο ενώ όλα πηγαίνουν καλά στην οικογένειά του, αρχίζουν οι φασαρίες και τα προβλήματα….Τυχαίο; δεν νομίζω !!!!

Έλενα, Λενιώ, σκαμπώ

Γεννήθηκε 3 Οκτωβρίου 1980, μοναχοπαίδι και πολύ κακομαθημένη. Από μικρή δεν είχε αφήσει τίποτα που να στέκεται όρθιο χωρίς να καθήσει πάνω του. Στα 23 της γνώρισε τον Αντώνη, καλό παιδί με πατέρα γιατρό, καλή περίπτωση για να τον τυλίξει, αφού του πούλαγε παραμύθι ότι μόνο εκείνον αγαπάει και λατρεύει και απολάμβανε τα οικονομικά και όχι μόνο προνόμια από εκείνον και την οικογένειά του, παράλληλα δεν είχε αφήσει γυμναστή από τα γυμναστήρια που πήγαινε χωρίς…να δοκιμάσει τις….”χάρες” και τα “προσόντα” του.Κατά τα άλλα δήλωνε “ερωτευμένη” και πιστή στον Αντωνάκη της….

Εκτός όμως από όλους αυτούς, είχε βλέψεις και για τον προϊστάμενό της, 40αρης παντρεμένος με δύο παιδιά, πάνω στην κρίση της μέσης ηλικίας τον οποίο είχε διπλαρώσει για τα καλά και τον φλέρταρε ασυστόλως και απροκάλυπτα μπροστά σε όλους, του έστελνε μηνύματα όλο νόημα, emails που …. αναρωτιόταν η “αθώα” πως είναι να κάνεις σεξ και με άλλον άντρα γιατί… 3  χρόνια μόνο με τον Αντωνάκη είχε ξεχάσει και ρώταγε τον προϊστάμενό της “αν έπρεπε να κάνει κάτι για να δοκιμάσει και κάτι άλλο βρε παιδάκι μου”….

Είχε πείσει τον προϊστάμενο, ότι τον έχει ερωτευτεί, γιατί είναι έμπειρος, δυνατός, ωραίος, μοναδικός κι εκείνη ήταν μια “μικρή” “άβγαλτη” παιδούλα που ….γοητεύτηκε από την ομορφιά του !!! Στην πραγματικότητα φυσικά έπαιζε μαζί του, εκείνος είχε πιστέψει πως τον είχε ερωτευτεί, είχε κολακευτεί πάρα πολύ για την “κατάκτησή” του και παρασύρθηκε στο παιχνίδι που είχε τόσο καλά υφάνει η “μικρή μοντέλα” με τις συμβουλές της μαμάς της και της αγαπημένης της θείας, οι οποίες είχαν διπλαρώσει τον κακόμοιρο προϊστάμενο και του “εξέφραζαν τους φόβους τους για αυτήν την σχέση” , βλέπετε είχαν 15 χρόνια διαφορά και έπρεπε να του περάσουν το αίσθημα του “προστάτη” της “αθώας καρακάξας”.

Που λέτε, το δούλεμα πήγαινε σύννεφο, και δώστου μηνύματα και δώστου βλέματα και “τυχαία αγγίγματα” στη δουλειά στον τυφλό από κολακεία προϊστάμενο, τον είχε κάνει του χεριού της. Μέχρι και ανήμερα Χριστούγεννα τον είχε κάνει να το σκάσει από το σπίτι του για να την βγάλει βόλτα με τις φίλες της, τελευταία στιγμή ευτυχώς για εκείνον  δεν πήγε μαζί της, αλλά προτίμησε την συντροφιά ενός έμπιστου  φίλου του….

Παράλληλα με το δούλεμα που έκανε στον προϊστάμενο και ενώ φρόντιζε να τον κάνει ρεζίλι και στη δουλειά, διατυμπανίζοντας παντού πόσο μεγάλη αδυναμία έχει ο κύριος προϊστάμενος στο “μοντέλο” στο “αστέρι” στη “μικρή” και τσαλακώνοντας με ποικίλους τρόπους την αξιοπιστία του (ποιος να εμπιστευτεί έναν 40αρη που τον έχει ξεμυαλίσει ένα “σκαμπώ” όπως την αποκαλούν οι φίλες της για ευνόητους λόγους…. η οποία φρόντιζε να διαδίδει και πως γνώριζε και τις απόρρητες πληροφορίες που αφορούσαν τη δουλειά , αφού ….”τον έκανε ότι ήθελε και δεν της χάλαγε χατήρι και της τα έλεγε όλα γιατί ήταν ξετρελλαμένος μαζί της…”)

Έλα όμως που, παρότι ο κύριος προϊστάμενος είχε φάει το δόλωμα σαν χάνος, δεν αποφάσιζε να χωρίσει τη γυναίκα του και να την παντρευτεί για να έχει να λέει ότι έκανε έναν άντρα με ισχύ να πάρει διαζύγιο και να την κάνει “κυρία προϊσταμένου”…..και ούτε οι κόγξες που του έκανε και οι “απειλές” της ότι “δεν μπορεί να συνεχίσει άλλο έτσι” δεν έπιαναν, ούτε οι “εξαφανίσεις” που έκανε για να του λείψει….κατάφεραν να έχουν κάποιο αποτέλεσμα…. ο “ηλίθιος” δεν χώριζε για “εκείνην”….

Υπήρχε όμως ένας άλλος πραγματικός ηλίθιος, συνάδελφος κι αυτός, όχι σε υψηλή θέση που όμως ήταν παντρεμένος και που φαινόταν αρκετά “εύκολη λεία” για να παίξει το παιχνιδάκι της. Δεν άργησε να τον “πείσει” ότι της αρέσει και κατάφερε να τον κάνει να χωρίσει τη γυναίκα του (ευτυχώς αυτός δεν είχε παιδιά) και φυσικά να πάρει και διαζύγιο.

Ααααα ξέχασα να σας πω, πως όλο αυτό το διάστημα πούλαγε αγάπες στον μόνιμο τον Αντωνάκη, στον προϊστάμενο μπας και τον πείσει να χωρίσει και στον νέο που του έλεγε ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτόν.

Ο προϊστάμενος ήταν πεπεισμένος ότι η “μικρή”, το “μοντέλο” το “αστέρι” που έλοιωνε για αυτόν επειδή δεν μπορούσαν να ζήσουν μαζί, μιας κι εκείνος δεν μπορούσε να της προσφέρει τώρα όλα όσα θα ήθελε….δεν είχε μάτια για άλλον και περνούσε τις ώρες της κάνοντας όνειρα για τους δυό τους….πως θα ήταν να ξεκινάνε τη μέρα τους με δαχτυλάκια και όχι μόνο με τα σκατουλί της ματάκια, που την είχε προειδοποιήσει ότι αν “ξαναμπλέξουν” θα της κάνει μωράκι και μάλιστα αγοράκι…. ούτε που φανταζόταν ότι το “σκαμπώ” είχε ήδη κάνει σεξ πολλάκις και είχε πείσει τον άλλο συνάδελφο να πάρει διαζύγιο και κάνανε σχέδια για την νέα τους ζωή μαζί.

Στο μεταξύ, είπε και στον Αντωνάκη ότι…”η αγάπη τους ήταν τόσο τέλεια που δεν μπόρεσε να αντέξει τόση τελειότητα και έπρεπε να χωρίσουν γιατί δεν μπορεί να του χαρίζει πλέον ευτυχία!!!!”. Κλάμα ο Αντωνάκης που πίστευε ότι ήταν πάντα μαζί του πιστή και ερωτευμένη, έπεσε από τα σύννεφα, προσπαθούσε να βρει την αιτία…..

Πέρασε ο καιρός, άρχισε να συζεί με τον συνάδελφο τον Γιάννη, αυτόν που έπεισε να πάρει διαζύγιο από τη γυναίκα του, όμως αυτός παρότι είχαν περάσει σχεδόν 4 χρόνια από τότε που τα φτιάξανε, δεν έλεγε να της κάνει πρόταση γάμου. Φυσικά, μην νομίζετε πως σταμάτησε την αγαπημένη της ενασχόληση, να δοκιμάζει όλους τους γυμναστές από το γυμναστήριο αλλά και όποιον άλλον έβρισκε μπροστά της.

Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι, στη δουλειά άρχισαν να υπάρχουν προβλήματα και ωωωω του θαύματος, ξαναθυμήθηκε τον πρώην προϊστάμενο και παρότι που είχε αλλάξει θέση και δεν ήταν πλέον τόσο ισχυρός, άρχισε πάλι να τον φλερτάρει και να προσπαθεί να ανοίξει τρόπους επικοινωνίας μαζί του. Το αν θα τα καταφέρει και θα τον πείσει για άλλη μια φορά να γίνει ο “ρεζίλις” της,αυτό μένει ανοιχτό για να το διαπιστώσουμε.

Έχει τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της, αδιαφορεί για τα συναισθήματα των άλλων ούτε και για τα προβλήματα που δημιουργεί στις ζωές των άλλων ανθρώπων ούτε και για τις συνέπειες των πράξεών της.

Δεν γνωρίζω την κατάληξη που θα έχει η συγκεκριμένη, σίγουρα όμως δεν θα είναι καλή.

Συγχώρα με που φεύγω

Συγχώρα με που φεύγω

Το θέατρο που παίζει η καρδιά σου
στο λέω θα χει τέλος τραγικό,
δεν είμαι ο παλιάτσος της βραδιάς σου
και τέρμα της ψευτιάς το σκηνικό.

Κομπάρσος της καρδιάς σου δεν θα γίνω
να παίζω κάθε ρόλο τελευταίο,
δεν γίνεται αγάπη μου να μείνω
συγχώρα μου που φεύγω μα δε φταίω.

Θα κλείσω την πρεμιέρα της βραδιάς σου
αγάπη μου με τούτο το φιλί,
κι αν μ’ είχε για παλιάτσο η καρδιά σου
λυπάμαι γιατί είναι αμαρτωλή.

Κομπάρσος της καρδιάς σου δεν θα γίνω
να παίζω κάθε ρόλο τελευταίο,
δεν γίνεται αγάπη μου να μείνω
συγχώρα μου που φεύγω μα δε φταίω.

Συγχώρα μου που φεύγω μα δε φταίω.

Μουσική Music by: Γιώργος Κατσαρός ( Giorgos Katsaros )
Στίχοι Lyrics by: Πυθαγόρας ( Pithagoras )
Ερμηνεία Performed by: Λευτέρης Μυτιληναίος ( Lefteris Mitilineos )

Μια ιστορία…

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό, ένας συνηθισμένος παντρεμένος κύριος που πλησίαζε τα 40. Κορεσμένος  από την «οικογενειακή ρουτίνα», μεθυσμένος από τη δημοσιότητα που είχε καταφέρει να αποκτήσει με πολλή δουλειά και πουλώντας αρκετό «μύθο» παντού, αρρωστημένα εγωιστής, κρατούσε πολύ καλά φυλαγμένα τα συναισθήματά του και φλέρταρε με όποια γυναίκα βρισκόταν μπροστά του. Έμπαινε σε όλα τα sites γνωριμιών και μέσω του msn, skype,  και του yahoo messenger έδειχνε τα ….κάλλη του σε όποια τελειωμένη, απελπισμένη σαν αυτόν προσπαθούσε να επιβεβαιωθεί….

Έχοντας κάποια δυσάρεστα βιώματα στο ιστορικό του, απέφευγε να «εμπλέκεται» με όμορφες γυναίκες και προτιμούσε εκείνες που είχαν κάποιες «ιδιαιτερότητες» κατά προτίμηση αρκετά χρόνια μικρότερες του και ελεύθερες, που τους πούλαγε το μύθο του απογοητευμένου παντρεμένου που ψάχνει για «έμπνευση» και που αν την βρει, είναι ικανός να τα παρατήσει όλα και να ζήσει την αληθινή αγάπη με τη «μικρή», με την «μπέμπα», με «εκείνη» που κατάφερε να τον κάνει να νοιώσει πάλι ή για πρώτη φορά στη ζωή του, τι θα πει «αγάπη».

Έστηνε διάφορα «επαγγελματικά ταξίδια» εκτός Αθηνών, και πήγαινε να τις βρει και να περάσει μαζί τους κάποια βράδια, τους έβαζε τραγούδια στο τηλέφωνο που μιλούσαν για πονεμένες – καταδικασμένες αγάπες, έβρισκε και έστελνε ρομαντικά ερωτικά ποιήματα, έριχνε τόνους σιρόπια και έκανε μαζί τους όνειρα για το πως θα ήταν η ζωή τους αν κατάφερναν να ζήσουν κάποια στιγμή μαζί… ίσως… κάποια μέρα και να γινόταν… αν…….

Έδινε υποσχέσεις στον μπαμπά, στη μαμά, στη θεία της κάθε μιας, πως θα την προσέχει και θα την φροντίζει για πάντα, γιατί την αγαπάει όσο τίποτα στον κόσμο και θέλει να την παντρευτεί και να της κάνει και μωράκι…

Τις έκανε να νοιώθουν μοναδικές, υπεύθυνες για την ευτυχία του και ανεχόντουσταν τις σπανιότατες ερωτικές τους συνευρέσεις, βλέπετε… τους πουλούσε το μύθο πως «η σχέση τους δεν βασίζεται στο σεξ, αλλά σε κάτι πιο δυνατό…..».

Η αλήθεια είναι, πως, δίνοντας σε όλες αυτές όλη του την προσοχή και τη φροντίδα, έπαιρνε ικανοποίηση γιατί αυτά ήταν «πράγματα» τα οποία εκείνος είχε στερηθεί όταν ήταν στην ηλικία τους. Στην πραγματικότητα, προσπαθούσε να εξιλεωθεί στον εαυτό του και έδινε σε εκείνες ότι χρειαζόταν να πάρει και ότι είχε στερηθεί.

Δίνοντάς τους κυρίως μόνο «προοπτικές», τις έκανε να τρέχουν πίσω του (αφού ήταν ο μόνος που είχε γυρίσει να τις κοιτάξει, όχι μόνο γιατί δεν ήταν εμφανισιακά «κάτι το ιδιαίτερο», μα και γιατί ο κύριος λόγος που δεν τις ήθελε κανείς δίπλα του, ήταν ο άσχημος χαρακτήρας τους και φυσικά είχε και μια θέση με κύρος που τις βόλευε αφάνταστα για να «ανέβουν» και να περνιούνται για σπουδαίες…) και αυτό τον «ανέβαζε» και ζούσε με παρωπίδες, εν γνώση του, μέσα στον μύθο που ο ίδιος δημιουργούσε.

Παραμύθιαζε τον εαυτό του, ότι κάθεμια από αυτές ήταν «αστέρι» στη δουλειά της, που είχε πάντα σχέση με το αντικείμενο της δουλειάς του, αλλά φυσικά, η αλήθεια ήταν, ότι ήταν ψιλοάσχετες και εκείνος έφτιαχνε το κατάλληλο «περιβάλλον», για να φαίνεται στον κόσμο ότι αυτές είναι «αστέρια» και έχει στο πλευρό του μόνο τις καλύτερες στη δουλειά. Όπως καταλαβαίνεται, μόλις έφευγαν μακριά του, φαινόταν η ασχετοσύνη τους, αλλά αυτό είναι αδιάφορο στην ιστορία μας.

Παρόλες τις «συμφορές» που τον βρήκαν, εξαιτίας αυτών των γυναικών, ακόμα και τώρα που έχει φτάσει πλέον στα 45, δεν έχει βάλει μυαλό και για άλλη μια φορά, ξεκίνησε πάλι το δρόμο χωρίς επιστροφή, κυνηγώντας και πολιορκώντας άλλη μια απελπισμένη, μεγαλοκοπέλα αυτή τη φορά, που την παρουσιάζει για «αυθεντία» στον τομέα της, που της πουλάει καθημερινά μύθο, προοπτικές, σιρόπια, επιβεβαιώνοντας με αυτόν τον τρόπο πως «περνάει ακόμα η μπογιά του». Φυσικά, δεν χρειάζεται και πολύ μεγάλη προσπάθεια για να ρίξει στο κρεββάτι του την απελπισμένη μεγαλοκοπέλα που έχει πολύ καιρό να δει χαρά στα σκέλια της και για άλλη μια φορά, ο εν λόγω κύριος, πηγαίνει πρόσω ολοταχώς με σπασμένα φρένα σε μια κατηφόρα, που αυτή τη φορά ίσως να μην έχει ομαλή κατάληξη, όπως είχαν οι προηγούμενες κατηφόρες του, ίσως αυτή τη φορά το κοκκαλάκι της νυχτερίδας που έχει να μην λειτουργήσει…

Του εύχομαι να πάρει αυτό που πραγματικά θέλει και να είναι όσο πιο ανώδυνη γίνεται, για τη ζωή του και την οικογενειακή του γαλήνη αυτή η νέα περιπέτειά του.

Όταν θα κάνει τον απολογισμό της ζωής του, ίσως συνειδητοποιήσει πως υπήρξε κάποτε στη ζωή του, κάποια που δεν έμοιαζε καθόλου σε τίποτα, με όλες αυτές που κυνηγούσε, κάποια που τον αποδεχόταν όπως ακριβώς είναι, κάποια που δεν τον είδε ποτέ σαν τη «χρυσή ευκαιρία», κάποια που δεν ήθελε «ανταλλάγματα» για όσα του έδινε, κάποια που σεβόταν απόλυτα εκείνον και την οικογένειά του, κάποια που τον θαύμαζε για αυτό που ήταν, για όσα με κόπο είχε πετύχει, για τη δύναμη του μυαλού του, για τον αυθεντικό του εαυτό που την είχε αφήσει τόσες πολλές φορές να δει επειδή την εμπιστευόταν απόλυτα και ήξερε πως δεν πρόκειται ποτέ να τον προδώσει και να τον εκθέσει, κάποια που τον ένοιωθε και τον καταλάβαινε αληθινά και πραγματικά, κάποια που τον αγάπησε ολοκληρωτικά και το μόνο που ήθελε ήταν να είναι εκείνος καλά και ευτυχισμένος, που όμως εκείνος φοβήθηκε να αφεθεί σε όσα ένοιωθε για εκείνην….

Καλή σου τύχη, να προσέχεις, αυτή τη φορά δεν θα είμαι εδώ για να περιμένω να σου περάσει το καινούργιο σου καπρίτσιο…Λυπάμαι ειλικρινά…

Μάιος και οικονομική κρίση

Καλό μήνα !!! Μπήκε και ο Μάϊος, κανονικά αυτήν την εποχή υποτίθεται ότι όλοι μας βγαίνουμε από το “καβούκι” που είχαμε κλειστεί το χειμώνα με το κρύο και απολαμβάνουμε τη φύση…. χμμμμ όσο μπορούμε δηλαδή με αυτό το αλαλούμ που συμβαίνει με την οικονομία της χώρας μας και την δαμόκλειο σπάθα που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια όλων μας στα επαγγελματικά και βιοποριστικά θέματα.

Αλήθεια, αν μπορούσατε να πείτε κάτι σε όλους αυτούς τους κυρίους του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης τι θα τους λέγατε;